2. Een belangrijke beslissing

Belangrijke beslissing

Perkamentus had me gezegd niet met de eerstejaars mee te gaan, aangezien ik toch zou moeten worden voorgesteld.Dus volgde ik Ron, Harry en Hermelien(Fred en George waren opeens verdwenen) naar de grote zaal.

Na de sorteerceremonie vertelde professor Perkamentus dat hij een speciale aankondiging had. “Zoals sommigen onder jullie al gemerkt hebben”, begon hij en glimlachte daarbij naar me: “is er een nieuwe leerlinge op school, ik zie dat zij haar plaats al genomen heeft aan de tafel van griffoendor.” Mensen over de hele zaal zochten de tafel van Griffoendor af, op zoek naar een nieuw gezicht. “Als u wil, juffrouw Dhanes” en hij gebaarde dat ik naar voor moest komen. De zenuwen speelden me parten, mijn hart bonsde in mijn keel en ik voelde mijn gezicht rood oplopen. Iedereen in de zaal was stil en keek naar me.
“Dit, mijn vrienden, is Joan Dhanes, Ze is net naar Engeland verhuisd en komt nu dus naar Zweinstein. Omdat niet alle schoolsystemen gelijk zijn, heeft Joan geen idee van in welk huis of jaar ze thuishoort…We weten natuurlijk allemaal dat er een antwoord bestaat voor elke vraag. Dus hebben we vandaag een speciale opdracht voor onze sorteerhoed. Als je wil, Joan” En hij duwde me zachtjes richting professor Anderling. I ging op het krukje zitten en ze zette de hoed op mijn hoofd. “Wel, wel”, begon die..: “hmm om te beginnen met de afdeling..GRIFFOENDOR!”
De gehele tafel van griffoendor juichte en klapte. “Dan.; de lessen, we zullen beginnen bij toverdranken…”
Na een half uur onder de hoed had mijn zenuwen wat gekalmeerd en ik kon normal eten. “Dit is fantastisch”, zei Hermelien: “We hebben Toverdranken en Verweer tegen Zwarte kunsten samen!”
“Ja, maar al haar andere lessen heeft ze met ons!” lachte Fred om Hermelien uit te dagen.
De volgende morgen deelde Anderling de lessenroosters uit. “Pff Ik loop vast helemaal verloren, zuchtte ik. “Geen probleem, wij helpen je wel!”
“Met wat beginnen we?”
“HA! Je eerste les is met ons” lachte George.
“En je tweede ook!” Vulde Fred aan. Dit resulteerde in twee uren vol gelach, daarna begeleide de tweeling me naar de kelders, daar wachtte ik op de anderen. 3hey, hoe waren je eerste lessen?” vroeg Hermelien. “tof” antwoorde ik. Ik kon aan hun gezichten aflezen dat ze niets anders verwacht hadden. De zwaderaars kwamen nu ook toe, met een blonde jongen op kop. Zijn uitdrukking was hatelijk, maar voor de rest had hij best een knap gezicht. “ah”, zei hij spottend: “Potter, Ik zie dat je vriendje Wemel en het modderbloedje Griffel nog aan je mouwen hangen” Ik was even uit het veld geslagen door de minachting die uit een jonge tovenaars mond kwam. “Maar ik ie dat je ook een nieuw vriendinnetje hebt?” Hij richtte zich nu tot mij, “Dhanes, was het toch he?” Ik knikte. “wel wel”
“Bol af, Malfidus!” Zei Ron vurig. Maar dat deed hij niet. “zeg eens, hang je rond deze drie omdat je ze leuk vindt of omdat ze de enige zijn die je accepteren met hun geode hartjes?”
Ik was even verbrouwereerd, maar herstelde en antwoordde: “Misschien de combinatie van de twee, als ik in Zwadderich was beland had ik nooit vrienden gevonden en ik zou ze er ook niet gewild hebben. Nu ja, als ze allemaal zoals jij zijn toch.” Voor hij kon reageren moesten we in de klas gaan. Het was alles behalve een leuke gezellige les, gelukkig was ik een beetje goed in toverdranken.
Het voelde vrij slecht dat de enige lessen die ik met Harry, Ron en Hermelien had, ook met de zwaderaars waren. Niet omdat hij zo’n omhooggevallen kwal was, maar omdat ik mezelf erop betrapte dat ik steeds dacht hoe teder hij er eigenlijk uitzag. Maar de andere lessen met Fred en George lieten me alles vergeten.